this entry wont have pictures... since lebih banyak ceritera...
hari ketiga di kg...itu merupakan hari pernikahan abang sy...since sy sudah ceritakan dalam 1st entry tentang cuti, so i wont deliberate cerita tu lagi lah... cuma biasalah kalau hari kawin ni, pasti ada soalan2 cepu emas especially from my auntie/uncles yang betul2 'care' ni sama sy...
predictable questions 1: bah moi, ko bila lagi?
predictable questions 2: bila lah kami mau sibuk kenduri untuk ko pula moi?
predictable questions 3: orang mana pula kalau kau moi?
since sy tiada jawapan untuk semua yang di atas, maka Tuhan kasi hikmat sama sy bagaimana untuk mengelak menjawab soalan2 mereka ni. Macam mana? waktu sy disoal macam tu, tiba2 Tuhan kasi soalan sama sy utk org yg bertanya...terus soalan bukan lagi mengarah ke saya tapi isu lain..ahahahaha...:D.
Anyway, waktu abang sy kawin sy sempat menari tarian tradisional rungus...walaupun tidak pandai sangat tapi sy mau menari malam tu...yg bestnya lagi sy dapat menari sama auntie2 sy yg memang hebat sumundai! Bukan selalu tengok sy menari..Bak kata P.Ramlee..JARANG-JARANG...:D
Nah, sy mau share hari terakhir sy dikampung... hari minggu di kampung. Pagi-pagi sy dengan kak long dan adik sy p tamu sana Kudat. Terasa lama tidak ke tamu, so sy ambil peluang ahad tu ke sana. Well, tiada sangat perubahan. Cuma sy suka sebab semua sayur2 dia murah dan banyak kuantiti. Di pasar malam di serdang...ehmm susah lah mau dapat dlam kuantiti banyak. Harga Rm1 di kudat macam harga rm2utk 3 ikat di serdang...
Spt biasa, gereja PCS Kg. Kumbatang masih mengekalkan waktu kebaktian pada hari ahad ialah jam 2pm. Syukurlah hari itu, kami siap awal masak so boleh bersiap tanpa kelam kabut utk ke gereja.
Selesai kebaktian, tiba2 sy diberikan pelayanan adhoc dari belia dan sy diminta menyampaikan FT semasa persekutuan belia. Respon sy, sy terima dan senyum dan dalam hati berdoa 'RK, apa yg perlu sy sampaikan utk mereka petang hari ni?' Kemudian sy diingatkan mazmur 127. FT dlm mazmur ini berbicra mengenai usaha manusia adalah sia-sia jika tanpa didasari dengan penyertaan dari Tuhan. Oleh kerana tidak sempat membuat outline ringkas, jadi sy cuma harapkan kasih karunia Tuhan utk sy sampaikan FT itu. Ketika sy sampaikan FT, RK menolong sy mengingatkn ayat2 FT yang berkenaan. Tapi itulah, kalau guru besar homilitik ada masa tu mesti banyak kena komen(which is i know komen yg membina). Apa tidak, tema panjang, ada isi tapi tidak tersusun sangat. hehehee. Tp sy dapat feedback dari adik sy, dia kata 'bagus kutbahnya dan menarik..kelas homilitik betul2 bermanfaat'..katanya lah. Adik sy juga cakap, anak2 buah sy juga mendengar dengan khusyuk. But I pray, bukan orangnya yg mereka ingat tapi isi kutbah yg mereka praktikkan, itu lebih penting. Anyway, sy enjoy dengan pelayanan sy tiba2 itu di kg. Sempat juga jamming bersama mereka.
ok berhenti takat ini dulu, ada 2 more entries about my holiday tapi selepas ini...