a two cent from me

Keperluan ka keinginan? keinginan ka keperluan? keperluan? keinginan?

hehehehe, tentang apa ni ya? hari ni masih soal perkawinan yg sy mau share dengan kamuorang. Since ramai betul pasangan di luar sana yg baru saja melangsungkan perkawinan bahkan sy sendiri baru balik dr menyaksikan satu perkawinan yg sangat memberkati sy. By the way, ketika sy melihat teman baik melangsungkan perkawinannya bersama jejaka pilihannya, hati kecil sy terdetak satu pertanyaan, Tuhan sy bila lagi? Soalan yg hanya Tuhan saja yg tau jawapannya. Semalam, sy sempat berkesempatan membaca satu blog yg mengupas mengenai mengapa Adam diciptakan terlebih dahulu daripada Hawa. Ketika sy membacanya sy mendapat terang baru. Nah apa terang baru sy dapat? Kan Adam manusia pertama diciptakan dan dia ditempatkan di Taman Eden. Taman yg digambarkan begitu indah. Sy percaya Tuhan memberi tanggungjawab kepada Adam supaya menjaga taman eden dengan baik. Adam juga melaksanakan tugasnya dengan baik sehingga dia berjaya menamakan semua binatang di taman eden itu. Adam juga mempunyai hubungan yg baik dengan Sang Pencipta. Sy percaya, Adam telah melaksanakan tugas nya dengan begitu excellent sekali. Tapi sepanjang Adam melakukan tugasnya sy percaya dia mulai rindukan seseorang yg dapat berkongsi dengannya, sama2 temankan dia menjaga binatang di taman eden. ya Sang Pencipta kan tetap sang Pencipta. Dan sy percaya Tuhan mengerti banget perasaan Adam. Sy percaya Tuhan sudah tau bahwa sudah tiba masanya Adam punya teman yg sepadan dgn dia, cuma Tuhan punya waktu untuk semua itu. Dan yg bestnya, Adam tidak tau pun yg Tuhan akan kasi sama dia Hawa. Kerna apa? waktu Adam lagi tidur nyenyak. Ya pasti Adam penat menjaga taman Eden..kan seorang saja.:) Bangun-bangun saja Adam, tiba2 ada Hawa di sisinya. Dan ketika Adam melihat Hawa terus dia berkata 'Inilah dia, tulang dari tulangku dan daging dari dagingku.' dan bermulah satu episod di taman eden.

Berbalik kepada persoalan sy di atas dan ketika sy mengaitkan terang baru yg sy dapat. Sy mulai simpulkan begini, apa pernikahan ini sudah menjadi keperluan sy buat masa ni? Atau disebabkan banyak teman2 rapat sy mulai ada pasangan jadi emosi sy membuatkan sy mau kawin? Semalam sy bersoal jawab dengan Tuhan. Sy katakan sama Bapa ' Pa, engkau selidiki sy Bapa, apakah sudah menjadi keperluan atau masih keinginan? Jujurnya sy sedang berdoa, (mestilah kan ada persiapan) tapi kalau ditanya betul2 sama sy, apakah sy sudah siap melangkah ke alam perkawinan, sy fikir2 belum lagi. Kerna apa, sy masih ada taman eden yg belum selesai dilaksanakan. Tanggungjawab sy sebagai seorang anak kepada bapa dan mama sy, belum sempurna. Sy masih punya banyak dream tuk family saya. Dlm pelayanan sy, dlm pekerjaan sy. Bukan maksud sy, sy mesti sempurna semua itu baru fikir kawin. TIDAK! Tapi sy percaya Tuhan tau bila masanya yang tepat buat sy. Spt Adam, dia lagi sedang nyenyak tidur bahkan santai saja dia, rilek2. Tup tup ada. Sy percaya, kalau Tuhan sudah melihat sy siap, mesti waktunya sy tidak sedar sy akan menemukan Adam untuk sy (wow!ayat tu bah). Spt kata seorang pengkotbah kepada sy, 'kalau itu sudah menjadi keperluan mu, pasti Tuhan akan jawab dan DIA akan berikan tepat pada waktunya'.

So to all ladies especially yg masih single inilah janji Tuhan buat kita semua. "God made everything beautiful on his own time". Saatnya pasti tiba ketika engkau menemukan orang itu, pasti di waktu yg tidak disangka-sangka. And everything will fall into place.

(Rujukan Kejadian/Genesis 2 & Pengkutbah 3:11)