Sy sebenarnya berusaha untuk mengelakkan dari membuat entry yang berunsurkan hati dan perasaan. Apa lagi sy tidak tahu seberapa banyak orang yang membaca blog sy ini. (ada macam perasaan sendiri kah..hehehe)...
Begini, sy mau bercakap soal pilihan dan tanggunjawab. Tuhan sentiasa memberikan pilihan itu di tangan kita. Let me share with you 1 story about a very brilliant young man and a professor. Dialog mereka just imagine di sebuah padang rumput besar (macam ladang ternakan lembu di NZ tu) dan ada satunya2 kerusi panjang di bawah sebuah pokok rendang dan angin sedang bertiup2 sepoi bahasa (aise..cepat guna otak kanan tuk imaginasi ni). So dialog mereka kira-kira begini;
Young man: Tn professor, sy tau prof seorang yang bijaksana. Jadi sy ada 1 persoalan yg perlu prof jawab.
Professor: Apa dia anak muda?
Young man: Di tangan sy ada seekor rama2. Kira-kira, rama2 ini hidup atau mati?
Professor; (terdiam sejenak. Dia tau anak muda ni cuba mengujinya)
Young man: (tersenyum-senyum menunggu keputusan dari prof itu. Dia berfikir dalam hatinya, kalau prof itu berkata hidup, dia akan genggam rama2 itu sampai mati. Kalau dia cakap masih hidup, dia kan lepaskan rama2 itu dalam keadaan masih hidup)
Professor: (tersenyum) anak muda, hidup atau mati nya rama2 itu, itu tergantung kepada keputusan di tangan kamu.
Teman2 dalam hidup kita, akan ada banyak keputusan dan pilihan yang perlu kita lakukan. Apa lagi bila itu melibatkan soal pasangan hidup. Sy tidak mau katakan pengalaman orang lain atau keadaan orang lain tapi sebab ini blog sy, sy akan lebih banyak sentuh pribadi sy sendiri. Dalam banyak entry sy yang terdahulu, sy banyak kiaskan mengenai pasangan hidup yang sy impikan diberikan oleh Tuhan..ciri2nya. Dan sy juga pernah share, sy pernah kecewa dalam soal perhubungan.
Dan oleh itu, dalam membuat keputusan memilih pasangan hidup itu bukan soal main2 atau perlu di ambil secara tergesa-gesa. Apa lagi ada pengalaman lepas, lagilah berhati-hatinya itu dahsyat luar biasa. Takut kecewa lagi...(huhuhu i am normal person rite). Tapi itulah, sekali lagi we need to make a decision. Dan setiap decision yg kita buat, perlu ada pertanggungjawaban dari kita.
Dalam hidup sy ada banyak ketetapan2 yang sy buat. Sy satu ketika dulu, membuat ketetapan tidak akan memasuki mana2 lagi RedBox aka Pusat karaoke. Ini tidak disuruh orang lain, tp sy pada akhirnya setelah menimbang banyak perkara sy buat keputusan itu. Apa terjadi, seringkali orang kata sy ini 'anti sosial'. Apa lagi bila itu melibatkan networking dengan teman sekerja. Tapi what to do, itu sudah menjadi ketetapan sy. So itulah pertanggungjawaban yang perlu sy terima hasil dari keputusan sy sendiri dan pilihan sy sendiri.
Sama halnya dalam pasangan hidup. Berdoa buat seseorang yng belum tentu jadi pasangan hidup kita, it's really not an easy thing. Sometimes hati sy memberontak. Sometimes, tengok respon orang yang didoakan macam ada positive sign, macam ada signal yes. Tapi sometimes, masih timbul keraguan dalam hati. Iyakah dia? betul kah dia pun suka sy? Macam tidak saja itu, macam perasaan sy jak itu? beginilah suara2 hati yang selalu timbul.
Secara teori, di SPK kami diajar, kalau suka seseorang sharekan hal itu kepada Bapa rohani anda dan doakan dan uji. Well, secara nasihat ya senang saja kata2 kita mengeluarkannya. (even sy selalu menasihati spt ini dengan anak2 bina sy). Tapi secara praktisnya, it takes half of my energy to get endure with it. Penguasaaan diri, kesabaran, percaya pada waktunya Tuhan, tidak menggerakan cinta sebelum waktunya...woooooaaaaa.. I'll tell u, it's not easy.
But one thing yang sy belajar ketika sy bersabar menunggu waktunya Tuhan, sy belajar untuk tetap percaya akan janji-janjiNya Tuhan dan PENYERAHAN TOTAL. Sama spt Abraham, Tuhan menjanjikan dia kan memperoleh zuriat dari isterinya Sarah. For 25 years, dia menunggu sehingga satu kali, sy percaya sedikit sebanyak Abraham mulai goyah, sebab itu dia mengikut saja kata Sarah supaya meniduri hambanya Hagar, lalu lahirnya Ismael. Tapi Tuhan kata, bukan itu tetap akan ada zuriatnya bersama Sarah. Tapi disebabkan pilihan dan keputusan Abraham, maka tetap ada consequencesnya dengan kelahiran Ismael. Janji Tuhan digenapi seketika Ishak lahir. So what does it reflect to me?
Sy memilih untuk berdoa untuk seseorang selepas sy consult ini dengan bapa rohani sy. Dari sy, sy sudah mulai ada perasaan suka sama orang itu dan setiap kali jumpa dia ada sedikit nervous. Dan when he is not around, sy sedikit merasa kehilangan. (blushing babe!) Tho', sy tidak tau apakah perasaan kami sama atau tidak, sy tidak pasti. Yang sy tau, sy ambil keputusan berdoa bagi orang itu. Tidak tau apa orang itu boleh agak ka tidak boleh rasa ka tidak, yg itu bahagian Tuhan lah tu. Spt kata Bapa rohani sy, doa, minta petanda dan uji terus menerus. Dan dalam masa yg sama, apapun jawapan Tuhan, sy minta hati sy dipersiapkan.
God bless me...
No comments:
Post a Comment