Saya sebenarnya tiada mood kerja...dari ahad sehinggalah semalam sharian di WIF-KL, KLCC. Ada event office. Mula2 jadi usherette tetiba kena jadi LO seorang tim Menteri. Overall sy punya pandangan..sy lebih suka event macam MAHA..huahauaha...lebih 'down-to-earth-' dan lebih 'jiwa rakyat'..hehehe....
So apakah my 'out of sudden confession' nya..tetiba lak kan....
Bukan apa sy baca/scroll balik cerita blog sy sekitar 2009 (like I said, i have no mood to work today-so-tired!)...sy teringat kerja2 lama sy...teringat meeting yg sy kena hadiri...for example..kena hadir meeting di Bank Negara...kena duduk dengan orang2 besar di BNM....bincang pasal siling...peruntukan..projek...SPPII (sick!).... dengan tidak semena-mena, sy jadi RINDU dengan kerja lama sy!
Walaupun sy kurang faham dengan banyak istilah perbankan..tapi as long as istilah itu diguna pakai utk projek Kerajaan rasanya...boleh jak faham...atau sy kena buat faham lah... :)
sebut pasal kerja lama...sy rindu suasana gelak tawa secretariat waktu bertugas di MAHA...jauh beza betul dengan yg sy alami semalam...kalau ikut MAHA pun yg hadir orang2 besar...ya lah MAHA dirasmikan oleh PM ye...lepas tu setiap hari akan ada orang2 dari dalam dn luar...kerabat diraja yg mau datang..mantan PM pun ada...pendek kata bab protokol itu sepertinya suda biasa...(bukan sombong tau...cumanya adalah sikit pengetahuan)...tapi semalam punya event...nah ambik kau! caca merba....
ada pula usherette ni kenalah aktif...ini macam sudahlah datang lambat d tempat kejadian...taklimat kurang jelas...woaaa...letih yu! lepas tu kurang komunikasi....alahai...sy sampai bingung kalau post mortem ni...kementerian mau dengar sebelah pihak siapa....
ehm...di sini...tiada ruang mau luahkan bah...setakat luah di sini saja....no action to be taken after that..ada MBJ tapi tiada ruang utk 41/44 terus atas...
Apapun..i have to face it here....still ada pro n cons nya...setidak2nya di sini sy belajar utk sentiasa bergerak pantas dan cepat! Tiada ruang untuk menangguh2 kerja...sebab demand yang tinggi so kena adapt dgn expectations dari stakeholder!
Beginilah hidup....masuk kandang kambing mengembek masuk kandang kerbau menguak...kena pandai adapt kena boleh flesikble...
oklah...till my next
No comments:
Post a Comment