Hari sabtu yang lepas, saya bertugas di MAHA pada sesi pagi dan itulah tugas terakhir saya di MAHA. Sy datang awal, dan kali ni untuk mengelakkan keboringan duduk2 di Pavilion, saya membawa buku ini.
Buku ini, Pr Losius berikan kepada saya sepanjang tempoh saya di dalam spiritual renovation. Sudah lama sebenarnya Pr kasi sy baca dan report dengan dia apa yang sy dapat, tapi sy belum kesempatan tuk menghabiskan buku ini, dan banyak sebenarnya sy dapat dari buku ini cuma tidak tersend kepada Pr Losius.
So pagi itu sementara menunggu sesi bertugas, sy ambil waktu membaca topik dlm buku ini [sy sambung di mana sy berhenti sebelumnnya]. Waktu sy baca buku itu, dengan suasana di MAHA yang mendung hujan rentik2...[mempengaruhi emosi si pembaca juga] sy juga hanyut dlm pembacaan sy dan tanpa sedar..sy mulai menangis di dalam hati.
Dalam tempoh renovation ini, saya tidak terlibat dengan apa2 pelayanan di gereja. Fellowship bersama teman seperjuangan juga sudah kurang. Saya hanya banyak melihat daripada terlibat. Dan, ada suatu masa sy terlupa apa visi yang Tuhan letakkan dalam hati saya...bukanlah 100% terlupa, but i might say sy pandai terleka.
Dan dalam keadaan begitu, bila sy kembali membaca buku ini..there's something yang Tuhan bicarakan di dalam hati saya. Despite the uncertainties about my future, about my ministry..about my career...about keluarga yang bakal sy dirikan dgn life partner saya...Tuhan mengingatkan saya to fix my eyes on HIM. He reminds me, about the vision. The divine vision. My destiny Land.
I had a great divine talked with HIM that morning. I felt HIS unfailing love pouring out to me and shower me with unendless care. Love you JEsus.
This is how I look my future...full with uncertainties...but i still can see HOPE out there..and I know i'm not alone...I have HIM besides me....
No comments:
Post a Comment